Versalie Stud

czwartek, 19 lutego 2015

Smells Like Teen Spirits

Opis niedługo...

ACHIEVEMENTS

...

TRAININGS

...

PROGENY

...

wtorek, 17 lutego 2015

Celadine

gallery

Celadine

Klacz | Holendesrki Koń Gąrącokrwisty | Gniada | 168 cm | 2009

Wyźrebienie: 1.000,- | Embriotransfer: 500,-

Pełna siostra naszej Brwon Sugar, co oznacza, że Celadine również ma wspaniały rodowód. Jej ojciec, jedne z najwybitniejszych karych koni ujeżdżeniowych w virtualu - *Totilas ma już na koncie ponad dwieście osiągnięć, matka natomias, stacjonująca w Black Power Stud *Mylo Xyloto może pochwalić się ponad trzydziestoma osiągami.

Cela pojawiła się u nas na początku, kiedy stajnia dopiero powstawała. W tej chwili dzierżawimy ją, gdyż jej prawdziwą właścicielką jest Lisbeth Calvel, kierowniczka Roosakker Stud. Jest dla nas bardzo wartościowym koniem, gdyż nadaje się nie tylko do ujeżdżenia, ale także do skoków.

Celadine, to klacz. Taaak. Typowa baba. Na ogół, to promienna klacz, miła i przyjemna w obejściu. Kiedy nic jej nie przeszkadza, praca z nią to czysta przyjemność, nie kwestionuje decyzji jeźdźca, dosłownie w ogień by za nim poszła. Jednak, Cele bardzo łatwo zdenerwować. Klacz staje się wtedy wredna i uparta. Rzuca głową, nie zwraca uwagi na nikogo i na nic, toteż na jej chumorki trzeba uważać. Oczywiście, nikt w stajni nie robi jej łaski z powodu dość obciążającego charakterku, jednak mimo wszytsko - trzeba na kalcz uważać.

Zwykle jednak nie jest źle, gdyż na ogół Celadine zachowuje się jak przystało na optymistkę. Klacz odważna, w każdej chwili gotowa podjąć nowe wyzwania. Jednak także trochę uparta, gdyż zawsze dąży do celu, co w wielu przypadkach nie okazuje się być rozważną decyzją.

Żywe srebro. Wszędzie w stajni jest jej pełno. Dosłownie, nie można nie zauważyć, czy też - nie usłyszeć - tych wszytskich parsknięć i innych odgłosów wydawanych przez klacz, które mają tylko zwrócić na siebię uwagę. Klacz bowiem jest prawdziwą show-woman. Gdy tylko ktoś przechodzi obok jej boksu, nie może przepuścić okazji, aby zwrócić na siebie uwagę. Mówiąc krótko, gdy tylko klacz ma kogoś na widoku, prycha, rży i zabiera toczki, toteż jest największą gwiązdą u nas w stajni, ale też jedną z ulubienic Brienne.

Podczas pracy? Jak już mówiłam, Cela to prawdziwa baba - wdała się w matkę. Tak więc, jakość pracy z nią zależy tylko i wyłącznie od jej humoru, który - jak u większości kobiet - szybko się zmienia. Tak więc, na ogół klacz jest bardzo spokojna. Na treningach zrobi wszytsko o co ją jeździec poprosi, a może nawet czasami da coś od siebie. Jednakże, ma swoje "gorsze dni", kiedy to nie da się z nią wytrzymać, za nic. Jest wredna, uparta i wszytsko wie lepiej. Przy czyszczeniu - tylko czeka na okazję, aby kogoś użreć lub "musnąć" kopytem. Jednak, nikt konikowi nie będzie robił łaski tylko dlatego, że akurat ma zły humorek, toteż w większości treningi odbywają się normalnie, tylko klacz za wszelką cenę chce pokazać, jaka to ona jest najlepsza i wszystko najlepiej wie.

Na zawodach jednak wszytskie humorki odchodzą w kąt, przez co klacz zachowuje się jak koń-marzenie. Wszytsko wie, co i jak ma robić, tak więc robi to zupełnie nie widząc różnicy pomiędzy treningiem, a występem przed wielką publicznością.

Tereny...ach! Klacz ich wręcz nienawidzi! Owszem, na pastwisku staje się bardzo aktywana. Tarza się w najlepsze, staje sobie dęba i galopuje po całym terenie aż jej się w głowie nie zakręci, ale tereny?! Phi! Na co to jej? Przecież, po co ma targać jeźdźca nad jakiś tam marny potoczek, aby ten pooglądał sobie ćwierkające ptaszki, skoro można wyszaleć się w domu, wśród kumpli?

ACHIEVEMENTS

...

TRAININGS

...

PROGENY

...

Cedric IX

Cedric IX, jest koniem o nievirtualnym co prawda, lecz wybitnym rodowodzie. Cedric VIII bowiem jest potężnym gniadoszem, który przez niekrótki czas był jednym z najlepszych reproduktorów w Hiszpanii, pozostawił bowiem po sobie wiele cennego potomstwa. Można pochwalić się również tym, iż pełny brat Cedrica VIII trzy razy z rzędu wygrał mistrzostwa Hiszpanii w ujeżdżeniu, a i on pozostawił po sobie wiele cennego potomstwa. Matką ogiera jest wspaniała klacz nie tylko hodowlana, ale także o uzdolnieniach sportowych - Vendeta II. Ojcem klaczy jest słynny Aragorn IV, czyli koń chodzący w Hiszpańskiej Szkole Jazdy. Można by jeszcze wspomnieć, iż Vendeta I, babka naszego bohatera jest także matką wielu wybitnie uzdolnionych koni ujeżdżeniowych. Żeńska strona rodowodu Cedrica niesie w sobie także krew legendarnego już chyba Alegre CXL, który pozostawił po sobie ponad 170 potomków, czynnie startujących w zawodach klasy Grand Prix.

Cedric trafił do nas do stajni zupełnie przypadkiem, kiedy to Brienne - od niechcenia - wybrała się na akucję koni andaluzysjkich, mającą miejsce w Hiszpanii oczywiście. Wtedy to na sprzedaż szedł roczny Cedric, zaprezentowany jako "koń wybitnie uzdolniony, ze wspaniałym rodowodem". I właśnie ten wybitnie uzdolniony wierzchowiec podbił serce Brienne. Zakupiła go niemal natychmiast, za stosunkowo nie duże pieniądze.

Cedric jest koniem o typowo hiszpańskim temperamencie. Koń, który wszystko wie lepiej i nie przepuści okazji, aby udowodnić swoje racje. Praca z nim nie zawsze jest przyjemna, szczególnie dla mniej doświadczonych jeźdźców. Zawsze wszytsko wie lepiej i wszystko musi zrobić inaczej, niż wszyscy. Poza tym, jest koniem upartym i trudnym w prowadzeniu, po czym można stwierdzić iż w gruncie rzeczy nie jest koniem, który nadaje się do ujeżdżeniu. Acz, pech chciał, iż Brienne zauważyła w nim wysokiej klasy ujeżdzeniowca. A co więcej - mimo straszliwego charakteru, koń został podszkolony, toteż na tą chwilę ma umiejętności potrzebne do startu w klasie Grand Prix.

Treningi z Cedriciem wyglądają na ogół tak samo. Najpierw, koń zostaje lonżowany, albo chodzi na karuzeli, aby stracił "nadmierne pokłady nergii". Potem zaczyna się mordęga, gdyż koń nadal w sobie niezliczone pokłady energii, toteż niemalże wszytskie treningi zaczynają się żmudną walką pomiędzy człowiekiem i koniem. Kiedy ogier trochę się uspokoi, zaczyna się robić coraz lepiej, a mniej więcej w połowie treningu chodzi jak marzenie, gdyż po prostu nie ma już siły na wydziwianie.

Na zawodach jego sposób bycia się magicznie nie zmienia, jak to ma w zwyczaju czynić większość koni. Cedric praktycznie nie widzi różnicy między zawodami, a treningami, co u niego chyba można uznać za minus. Prawda - nie denerwuje się, jednak jest niezwykle uparty. Marnym pocieszeniem może być to, że na zawodach już tak nie wariuje, co nie zmienia faktu, że prowadzi się go jak trudnego konia skokowego, co zdecydowanie nie ułatwia przejazdu. Jednak, ogier wie, że konkurs to nie miejsce na szczeniackie zabawy, toteż czasem robi nam łaskę i bierze się w garść.

Koń, który totalnie nie nadaje się na tereny. Zwykle ludzie, którzy podejmują się wyzwania wyjechania z nim w teren kończą z twarzą w ziemi, lub gorzej. Ogier bowiem wszytskich ma gdzieś, jedynie Brienne potrafi uszanować, chociaż tylko wtedy, gdy wcześniej zostanie nafaszerowany marchewkami i cukierkami dla koni.

ACHIEVEMENTS

...

TRAININGS

...

PROGENY

...

poniedziałek, 16 lutego 2015

Brown Sugar

gallery

Brown Sugar

Klacz | Holenderski Koń Gorącokrwisty | Gniada | 169 cm | 2009

Wyźrebienie: 1.000,- | Embriotransfer: 500,-

Brown Sugar, przybyła do nas z Rosakker Stud, której to z kolei właścicielka zakupiła klacz w Havering Garden. Koń o wspaniałym rodowodzie. Jej ojcem jest chyba wszytskim znany, odznaczony Platynowym Orderem Zasługi *Totilas, czyli koń z ponad 200 osiągnięciami na koncie, co czyni go chyba jednym z najbardziej utalentowanych ujeżdżeniowców w vircie. Matka, również utalentowana, klacz dopiero rozpoczynająca karierę sportową - kara *Mylo Xyloto, która dumnie reprezentuje Black Power Stud. Klacz ma na koncie 34 osiągnięcia (z dn. 16.02.2015), a jej kariera sportowa nabiera rozmachu.

Brown Sugar jest klaczą dość nieśmiałą i łatwo się denerwującą. Zawsze trzyma się na uboczu, nigdy się nie popisuje, rzadko się też zdarza, aby kwestionowała decyzję jeźdźca. Praca z nią to czysta przyjemność, jednak, gdy trening nie jest dość ciekawy, zaczyna się po prostu nudzić i robić wiele rzeczy na odwal, byle by tylko było zrobione, toteż od klaczy trzeba wymagać. Przy mocniejszym wysiłku jednak staje się uległym, potulnym barankiem, który tylko czeka aby mu wpakować do pyska munsztuk. Praca z nią w sumie jest przyjemna, jednak nie dla jeźdźców, którzy lubią ryzyko, gdyż można powiedzieć, że Brown jest nieco panikarą, toteż nie robi niczego, co może okazać się niebezpieczne.

Na zawodach się denerwuje, jest nieco pesymistycznie nastawiona do całego przedsiewzięcia, gdyż przecież po co wyjeżdżać na te zatłoczone imprezy, skoro można pozostać w przytulnej, dobrze znanej stajni? Krótko mówiąc, zawody według klaczy są totalnie bez sensu i w ogóle nie potrzebne. Jednak, jeżeli potrzeba, potrafi się spiąć i pojechać na 200%, wystarczy tylko odpowiednia motywacja w postaci kilku marchewek.

Brownie jest idealnym koniem na tereny. Potrafi się rozluźnić, można jej zaufać, gdyż wiadomo, że nigdy jej chyba do głowy nie przyszły szalone galopy czy baranki. Jednak, zasada ograniczonego zaufania, gdyż w gruncie rzeczy każdy koń jest zwierzęciem dość nieprzewidywalnym.

Sugar jest dobrze zbudowaną, gniadą klaczą o masywanej głowie i mądrych, daleko patrzących ślepiach. Szyja, długa, masywna, dobrze umięśniona. Łopatki idealne, w sam raz dla ujeżdżeniowca. Grzbiet silny. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka, natomiast zad doskonale umięśnony.

ACHIEVEMENTS

...

TRAININGS

...

PROGENY

...

niedziela, 15 lutego 2015

**Can't Fire Me

gallery

**Can't Fire Me

Ogier | Koń Trakeński | Gniady | 170 cm | 2008

Stanówka: 6.500,- | Nasienie mrożone: 1.500,-

Znany virualny ujeżdżeniowiec Shimasu Nasai, kiedy jeszcze należał do mnie, pokrył klacz Amaretti własności Stark Stable z mojej inicjatywy. Marzyłam o potomku po tym koniu i tak 11 miesięcy później na świat przyszedł gniady Can't Fire Me. W wieku 6 miesięcy przyjechał do Homestead. Trzy lata później został zajeżdżony. Szybko rozpoczęliśmy z nim treningi ujeżdżeniowe. Koń czuje się cudownie w tej dyscyplinie. Jego ruchy są delikatne, miękkie i lekkie, pięknie się ganaszuje, każdą figurę wykonuje z zaangażowaniem i doskonałą techniką. Na zawodach jak i na treningu spokojny, odważny, cierpliwy, ale też niebywale trudny w prowadzeniu. Potrzebuje jeźdźca o delikatnych łydkach, spokojnej ręce i stanowczym charakterze. Treningi, jeśli nie są wymagające, szybko go nudzą. Transport go nie przeraża, tereny nie wydają mu się strasznie, ale też nie są zbyt ciekawe. W boksie jak i przy pielęgnacji jest spokojny. Bez problemu pozwala się osiodłać i okiełznać. Wdał się w ojca, zarówno w charakterze jak i talencie do ujeżdżenia.

ACHIEVEMETS

1. I miejsce w ujeżdżeniu klasy CS na Rubinovej
2. I miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na hipodromie Hawk
3. I miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na hipodromie Hawk
4. I miejce w ujeżdżeniu klasy GP special na hipodromie Hawk
5. I miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na hipodromie Hawk
6. I miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na hipodromie Hawk
7. I miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na hipodromie Hawk
8. I miejsce w 3 eliminacjach do Wellington Premier League 2014 (klasa CS)
9. I miejsce w ujeżdżeniu klasy C podczas International Arabian Horse Festival
10. I miejsce w ujeżdżeniu klasy CS na Black Spirit
11. I miejsce w ujeżdżeniu klasy CS na hipodromie Hipika
12. I miejsce w ujeżdżeniu klasy GP KUR na hipodromie Hawk
13. II miejsce w ujeżdżeniu klasy GP KUR na hipodromie Hawk
14. II miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na hipodromie Hawk
15. II miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na hipodromie Hawk
16. II miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na hipodromie Hawk
17. II miejsce w ujeżdżeniu klasy C na hipodromie Rose
18. II miejsce w ujeżdżeniu klasy CS na Jakarta Arabians
19. II miejsce w ujeżdżeniu klasy CS na hipodromie Saganek
20. III miejsce w ujeżdżeniu klasy CS na hipodormie Danse
21. III miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na Dresagio Stud
22. III miejsce w ujeżdżeniu klasy GP na hipodromie Hawk
23. I miejsce w ujeżdżeniu klasy GP KUR na hipodormie Hawk
24. Brązowy medalista Wellington Premier League (klasa CS)

TRAININGS

...

PROGENY

...

Darkness Dawn

gallery

Darkness Dawn

Ogier | Koń Trakeński | Skarogniady | 167 cm | 2008

Stanówka: 1.000,- | Nasienie mrożone: 500,-

Ojcem Darkness Dawn'a jest *Dark Chocolate GW, stacjonujący w Stajni Itaka, a wyhodowany w SK Gwiezdne Wzgórze. *Dark Chocolate jest karym, mocno zbudowanym trakeńskim ogierem, który na swoim koncie ma na tę chwilę ponad 15 osiągnięć, z czego w większości są one zdobyte w klasie Grand Prix. On sam jest synem wspaniałego, kasztanowatego Quo Vadis'a wyhodowanego w SK Gwiezdne Wzgórze. Quo Vadis to koń o elastycznym i obszernym ruchu, który odziedziczył po nim *Dark Chocolate, a dalej także Darkness Dawn.

Żeńska strona rodowodu Darkness'a jest nie mniej ciekawa. Jego matką jest dość znana już w virtualu *Aurea Dicta, klacz przodująca w dziedzinie WKKW, po której Darkness odziedziczył płynny ruch oraz mocny charakter.

Ogier jest dzierżawiony, jego właścicielką jest zaś Lisbeth Calvel, właścicielka Roosakker Stud. Wcześniej koń był własnością Penelopy Shaperd, która wystawiła go na sprzedaż.

Darkness Dawn swój charakter odziedziczył po matce. Przede wszystkim jest on koniem, który lubi dominować nad jeźdźcem, toteż jeżeli w porę nie przejmie się nad nim kontroli, praca z nim nie należy potem do najprostszych. Typ konia nieprzewidywalnego, nawet pod najbardziej zaufanym jeźdźcem potrafi strzelić kilka baranków, czy ponieść od tak. Jednak jest także koniem, który lubi się przykładać do tego co robi, jednak czasami trochę panikuję. Wie, co kiedy i jak ma zrobić, jednak czasem - kiedy coś źle mu wyjdzie - zaczyna panikować, a ta panika objawia się w postaci bardziej nerwowych ruchów.

Darkness podczas pracy jest koniem nie tyle co nieprzewidywalnym, ale takim, który wszystkie treningi odbywa z mottem "Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie.", tak więc dla nieuważnego czy mniej doświadczonego jeźdźca praca z nim to czysta mordęga. Zbyt mocne dociśnięcie łydki lub udeżenie palcatu - baranek jak z automatu. Czasami ma także dość sporo energii, toteż początki treningów składają się z walki w pysku oraz czasem ponoszeniem. Najczęściej przed treningiem idzie na lonżę, przez co pracuje się z nim o wiele lepiej.

Na zawodach jest jednak zupełnie inny. Potrafi się przyłożyć do tego, co robi i wie, że to właśnie wyjazd na zawody jest czasem, aby pokazać to, co umie. Na początku jest trochę zdenerwowany. Kręci się nerwowo wokół przyczepy, szukając wzrokiem swojego jeźdźca i przestępując z kopyta na kopyto. Na czworoboku jednak wchodzi w trans, będąc czułym na najlżejsze pomoce oraz jakiekolwiek polecenia ze strony jeźdźca. Zwykle wszystko mu wychodzi, może się nawet zdarzyć, iż obserwator pomyśli, że koń nie widzi żadnej różnicy pomiędzy wielkim, strasznym czworobokiem przy którym kręcą się wredne potwory co chwila szeleszczące czymś kolorowym, oraz miłym, cichym stajennym padokiem.

Dark nie jest najlepszym koniem na wyjazdy w teren, gdyż nigdy nie wiadomo, co mu w nowym otoczeniu do łba strzeli. W terenie, pod jeźdźcem którego zna i bez ogromu ludzi wokół siebie czuje się zdecydowanie pewniej. W najlepsze macha sobie głową, ponosi czy strzela baranki, podczas których jego kopyta wystrzeliwują dwa metry w górę. Jednak, pod jeźdźcem który lubi w terenie walczyć z nieposkromionym wierzchowcem zachowuje się w miarę normalnie.

Darkness reprezentuje sobą to, co reprezentować powinien każdy dobrze zbudowany koń trakeński. Ma szlachetną głowę i duże, mądre oczy, długą dobrze zbudowaną szyję oraz krótki, aczkolwiek dobrze zarysowany kłąb. Jego pierś jest szeroka, a łopatki długie i skośne. Średnio długi, silny grzbiet kończy się lekko osadzonym, dobrze umięśnionym zadem. Jego nogi są delikatne, aczkolwiek suche i mocnej kości. Kończąc, skarogniady ogier reprezentuje się bardzo dobrze na wystawach, przez co świetnie sprawdza się w hodowli.

ACHIEVEMENTS

1. III miejsce w ujeżdżaniu klasy CC na Jakarta Arabians

TRAININGS

...

PROGENY

...